Φάρος της Αλεξανδρείας - Aedes

Alejandría – Egipto – S.III a.C.

Το μνημείο και η ιστορία του

Ο Φάρος της Αλεξάνδρειας ήταν ένας πύργος που χτίστηκε τον 3ο αιώνα π.Χ. (μεταξύ 285 και 247 π.Χ.) στο νησί Φάρος στην Αλεξάνδρεια της Αιγύπτου, για να χρησιμεύσει ως ορόσημο του λιμανιού και φάρος. Το ύψος του εκτιμάται ότι κυμαινόταν μεταξύ 115 και 150 μέτρων. Ήταν μια από τις ψηλότερες τεχνητές κατασκευές για πολλούς αιώνες και χαρακτηρίστηκε ως ένα από τα επτά θαύματα του κόσμου από τον Αντίπατρο της Σιδώνας. Θα γκρεμιζόταν από τις συνέπειες ενός σεισμού στις αρχές του 14ου αιώνα. Χτίστηκε από τον αρχιτέκτονα Σώστρατο της Κνίδου με εντολή του Πτολεμαίου Α' στο νησί Φάρος, στα ανοικτά της Αλεξάνδρειας. Αποτελούνταν από έναν μεγάλο πύργο στην κορυφή του οποίου μια νυχτερινή φωτιά σηματοδοτούσε τη θέση της πόλης για τους ναυτικούς, καθώς οι ακτές στην περιοχή του Δέλτα του Νείλου είναι πολύ επίπεδες και ως εκ τούτου στερούνταν οποιουδήποτε σημείου αναφοράς για τη θαλάσσια ναυσιπλοΐα.

 Για την κατασκευή του χρησιμοποιήθηκαν μεγάλοι όγκοι γυαλιού, οι οποίοι τοποθετήθηκαν στα θεμέλια για να αποτρέψουν τη διάβρωση και να αυξήσουν την αντίσταση στη δύναμη της θάλασσας. Το κτίριο, που ανεγέρθηκε σε μια πλατφόρμα με τετράγωνη βάση, είχε οκταγωνικό σχήμα και κατασκευάστηκε από μαρμάρινους όγκους που συναρμολογήθηκαν με λιωμένο μόλυβδο. Στην κορυφή του ένας μεγάλος μεταλλικός καθρέφτης αντανακλούσε το φως του ήλιου κατά τη διάρκεια της ημέρας και τη νύχτα πρόβαλλε τη φωτεινότητα μιας μεγάλης φωτιάς σε απόσταση έως και 50 χλμ. Μαζί με το Μαυσωλείο της Αλικαρνασσού, ο φάρος κατάφερε να επιβιώσει ανέπαφος για μια ολόκληρη χιλιετία. Ωστόσο, υπέστη σοβαρές ζημιές από τους σεισμούς του 1303 και του 1323, σε βαθμό που ο Άραβας περιηγητής Ibn Battuta έγραψε ότι του ήταν αδύνατο να εισέλθει στα ερείπια. Τα ερείπια εξαφανίστηκαν το 1480, όταν ο Αιγύπτιος σουλτάνος Qaitbey χρησιμοποίησε τους πέτρινους όγκους από τα ερείπια για να χτίσει ένα φρούριο.

Τώρα υπάρχει ένα σχέδιο ανακατασκευής του φάρου (εκτιμώμενου κόστους 40 εκατομμυρίων δολαρίων), το οποίο προωθείται από διάφορες χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης (Γαλλία, Γερμανία, Ιταλία και Ελλάδα), οι οποίες είναι πρόθυμες να συμπεριλάβουν τον φάρο στο φιλόδοξο σχέδιο Medistone, το οποίο αποσκοπεί στην αναδημιουργία και διατήρηση των αρχιτεκτονικών μνημείων της Πτολεμαϊκής περιόδου.
Από τον Φάρο προέκυψε η λέξη "φάρος" στις περισσότερες λατινογενείς γλώσσες: ισπανικά (faro), καταλανικά (far), γαλλικά (phare), γαλικιανά (faro), ιταλικά (faro), πορτογαλικά (farol) και ρουμανικά (far)- καθώς και στη γερμανική γλώσσα, την αγγλική, (pharos).